گاهى مى توان بسترى از اخلاق گشود، که جاى حضور دیگران هم باشد و گاهى مى توان جاده اى از همزیستى کشید، که خیلى ها با انسان «همراهی» کنند. آن بستر و این جاده، با روحیّه نوع دوستى و مردم خواهى گشوده و کشیده مى شود و آن که در

اشاره ناگفته پیداست که تواضع و فروتنی نقطه مقابل تکبر و فخرفروشی است و جدا سازی بحثهای کامل این دو از یکدیگر مشکل یا غیر ممکن است و لذا هم در آیات و روایات اسلامی و هم در کلمات بزرگان اخلاق این دو به یکدیگر آمیخته شده است، نکوهش از

این دو واژه که در مقابل‏ “بخل‏” است، غالبا در یک معنی استعمال می‏شود، ولی گاه‏ی از بعضی کلمات استفاده می‏شود که‏ “جود” مرحله بالاتر از “سخاوت‏” است، زیرا درتعریف‏ “جود” گفته‏ اند : “بخشش بدون درخواست است که در عین حال، بخشش خود راکوچک بشمارد. ” گاه گفته‏ اند

اشاره در بسیاری از آیات قرآن مجید و روایات اسلامی و سرگذشت انبیاء و اولیاء و صالحان و در کتب علمای اخلاق و ارباب سیر و سلوک روی مساله توکل به عنوان یک فضیلت مهم اخلاقی که بدون آن نمی‏توان به مقام قرب الهی رسید، یاد شده است.منظور از توکل

صداقت و راستی از خصوصیات عالی اخلاق انسانی است که در آموزه های اسلامی از زمینه های اساسی ارجمندی و نیک بختی انسان شناخته شده است. پیشوای صادقان و مولای متقیّان، صداقت را ارجمندترین و والاترین صفت، (۲) معرّفی کرده و از راستگویی به عنوان اساس هر نوع اصلاحِ فردی

اشاره  زندگی انسان در دنیا، آمیخته با مشکلات عجیبی است که اگر در مقابل آن بایستد وشکیبایی و مقاومت‏به خرج دهد، به یقین پیروز خواهد شد و اگر ناشکیبایی کند و دربرابر حوادث زانو زند، هیچ گاه به مقصد نخواهد رسید.  منظور از"صبر"همان استقامت در برابر مشکلات و حوادث گوناگون

حسن خلق به معنای خاص عبارت است از خوشرویی، خوشرفتاری، حسن معاشرت و برخورد پسندیده با دیگران. امام صادق ـ علیه السلام ـ در بیان حسن خلق به معنای خاص فرمود: «تُلَیِّنُ جانِبَکَ وَ تُطَیِّبُ کَلامَکَ وَ تَلْقی اَخاکَ بِبِِشرٍ حَسَنٍِ»[2] حسن خلق آن است که برخوردت را نرم کنی

در مکاتب مختلف بحثهای فراوانی پیرامون شناخت ملاک فضیلت و تمییز فعل اخلاقی از غیر آن صورت گرفته و هر مکتب به فراخور مبانی فکری خویش معیار خاصی را ارائه داده و جدول مشخصی را برای فضائل اخلاقی ترسیم نموده است در این گفتار کوتاه ابتدا به برخی از این