ثار خونخواهى،خون،قیام براى خونخواهى،«طلب ثار».امام باقر«ع»ضمن بیان اینکهحسین بن على و ما اهل بیت،همان مظلومى هستیم که در آیه قرآن آمده است:«و من قتلمظلوما فقد جعلنا لولیه سلطانا»(اسراء ۳۳)،فرمود:«القائم منا اذا قام طلب بثارالحسین…».[1] نامگذارى امام عصر«عج»به«منتقم»نیز به خاطر همین قیام براىخونخواهى است.[۲] در زیارت عاشورا هم این آرزو در
بصیرتاز ویژگیهاى فکرى و عملى یاران سید الشهدا«ع»در نهضت عاشورا،«بصیرت»وبینش بود.در فرهنگ دینى و متون معارف،از کسانى با عنوان«اهل البصائر»یاد شدهاست،یعنى صاحبان روشن بینى و بیدار دلى و شناخت عمیق نسبت به حق و باطل،امام وحجت الهى،راه و برنامه، دوست و دشمن،مؤمن و منافق.صاحبان بصیرت،چشمدرونشان بیناست،نه تنها چشم سر.با آگاهى،هشیارى
تباکىخود را به گریه زدن،خود را گریان نشان دادن،خود را شبیه گریهکننده ساختن،حالتگریه به خود گرفتن.در راه احیاى عاشورا و سوگوارى بر عزاى حسین«ع»،هم گریستن،هم گریاندن و هم حالت گریه داشتن ثواب دارد.حتى اگر کسى نگرید یا گریهاش نیاید،گرفتن این حالت،هم در خود شخص حالت اندوه و تحسر ایجاد مىکند،هم
آب در حادثه کربلا،آب و عطش لازم و ملزوم یکدیگرند.کاروان ابا عبد الله،کنار فراتفرود آمد، لیکن سپاه ابن سعد،فرات را به محاصره گرفت و آب را به روى امام حسین«ع»و اهل بیت و اصحابش بست و میان امام و آب فاصله انداختند تا هم زودتر حسین«ع»را بهتسلیم وادارند و هم
تعارض آموزههاى دینى با یافتههاى علمى در پوشیدن لباس سیاه و سیاه پوش کردن تکایا و محافل چه توجیهى دارد؟ یافتههاى علمى حکایت از تأثیر مثبت لباسهاى روشن، در نشاط و شادى و ارتقاى فعالیتهاى انسانى و تأثیر منفى لباس سیاه در این امور دارد که با سنت رایج دینى
ر حالى که خنده بر هر درد بى درمان دوا است، چرا حالت هیجانى غالب بر آیین دینى و مراسم اجتماعى دین سراسر غم و گریه مىباشد و مراسم دینى ما مسلمانان، همیشه آمیخته با مصیبت و مرثیه خوانى حزنآفرین و غمافزا است؟ آیا اسلام مراسم شادى و جشن ندارد
کیفیت عطش و تشنگى در کربلا چگونه بوده است؟از گزارشهاى معتبر تاریخى، چنین به دست مىآید که سه روز قبل از شهادت امام حسین )ع( )در روز هفتم محرّم( دستورى از عبیداللَّه بن زیاد از این قرار به عمر بن سعد ابلاغ شد که: »بین حسین و آب فاصله انداز
چرا در زیارت عاشورا لعن آل مروان , ابوسفیان و آل زیاد بصورت جمع آمده در حالیکه در بین آنها ارادتمند اهل بیت(علیهم السلام) هم وجود داشته است ؟ فرزندان زیاد در بین آنان شخصیت مثبتى نبوده و تمامى آنان به کارهاى پدرشان و برادرشان عبیدالله زیاد راضى بودهاند. فرزندان
منشأ زنجیرزنى، سینهزنى، تعزیه و علامت از کدام فرهنگ و ملل است؟ «زنجیرزنى»، از هندوستان و پاکستان به ایران آمده است. از آنجا که برخى به وضع نامناسبى با زنجیر عزادارى کرده و موجب زخمى شدن بدن و خون آمدن آن مىگشت، برخى از علما به حرمت آن فتوا دادند
مقدمه امروزه بحمدالله هر کوى و برزن حسینیه دلها و کعبه جانها شده است، ترنم الهى و قدسى زیارت عاشورا از منزلها و مسجدها به گوش می رسد و بزمهاى عاشورا وعدهگاه عاشقان پاکباخته است.عاشقان حسین ـ علیهالسلام ـ هر بامداد و شامگاه همچون امام غایبشان[۱] اشک خون از دیدگان