مرحوم شیخ صدوق رضوان اللّه علیه ، به نقل از محمّد بن احمد نیشابورى از قول جدّه اش خدیجه ، دختر حمدان حکایت کند: در آن هنگامى که امام رضا علیهما السلام در مسیر راه خراسان وارد شهر نیشابور گردید، به منزل ما تشریف فرما شد. امام علیه السلام پس از آن که

هرثمه یکى از اصحاب امام رضا علیه السلام است ، حکایت کند: روزى به قصد دیدار مولایم ، حضرت رضا علیه السلام به طرف منزل آن بزرگوار حرکت کردم ، وقتى نزدیک منزل آن حضرت رسیدم ، سر و صداى مردم را شنیدم که مى گفتند: امام رضا علیه السلام وفات یافته است .

محمد بن میمون یکى از همراهان امام رضا علیه السلام در ایام حج در مکه بود. درآن هنگام امام رضا علیه السلام هنوز به سفر اجبارى خراسان نرفته بود. او که از نور چشمانش محروم بود، مى گوید: پس از مراسم حج، من با امام رضا علیه السلام خداحافظى مى کردم که در آن

مرحوم کلینى رضوان اللّه تعالى علیه روایت کرده است : «علىّ بن جعفر سلام اللّه علیه در جمع عدّه اى نشسته بود و با یکى از نوه هاى امام سجّاد علیه السلام صحبت مى کرد.وى در ضمن سخنان خود اظهار داشت : خداوند متعال حضرت ابوالحسن ، امام رضا صلوات

امام رضا علیه السلام ار علومی برخوردار بود که فوق علوم عادی است. این علوم در اصطلاح علم کلام از علم لدنی ناشی می شود یعنی علمی که خداوند متعال به کسی عنایت می فرماید. در اینجا به چند مصداق این علم امام رضا اشاره می شود: علم به لغات گوناگون:

پیشوایان معصوم علیهم السلام با توجه به مقام امامت و عصمتی که داشتند از ارتباط ویژه ای با خدای متعال و جهان غیب برخوردار بودند و مانند پیامبران الهی معجزات و کراماتی داشتند که در مواقع لازم نمونه هایی از آنها را بروز می دادند تا دلیلی آشکار بر حقانیتشان باشد و موجب پرورش و

پیشوایان معصوم علیهم السلام با توجه به مقام امامت و عصمتی که داشتند از ارتباط ویژه ای با خدای متعال و جهان غیب برخوردار بودند و مانند پیامبران الهی معجزات و کراماتی داشتند که در مواقع لازم نمونه هایی از آنها را بروز می دادند تا دلیلی آشکار بر حقانیتشان باشد و موجب پرورش و اطمینان