آیا انسان به جز زندگى مادى دنیوى، زندگى دیگرى دارد؟ آیاغیر از عالم دنیا، عالم یا عوالم دیگرى به نام جهان یا جهانهاى پس از مرگ وجود دارد؟ آیا انسان موجودى تک ساحتى و یک بعدى است که بر این کره خاکى همچون گیاهى مى روید و مى خشکد و

 کانت از مسئله وجدان، بقاء و خلود نفس را اثبات مى کند. مى دانید که یکى از مسائل مهم بشریت همیشه این بوده است که آیا روح یا نفس انسان بعد از مردن، باقى و جاویدان و در عالم دیگرى سعادتمند و یا شقاوتمند است یا نه؟ نفس یا روح

در «أمالى» صدوق روایت میکند که قَیس بن عاصِم گفت: من با جماعتى از بنى تمیم بر رسول خدا صلّى الله علیه وآله وسلّم به عنوان وفود و میهمانى وارد شدیم. چون من داخل بر آن حضرت شدم دیدم صَلْصال بْن دَلَهْمَس نیز در حضور آن حضرت نشسته است. عرض

مساله معاد از دو راه قابل اثبات است نخست از راه عقلى مانند برهان حکمت و عدالت دوم راه نقلى مانند آیات در مورد معاد اینک هر دو راه را بررسى مى کنیم: دلایل عقلى معاد ۱ـ برهان حکمت براساس اینکه خداوند حکیم است آفرینش الهى بیهوده و بى هدف نیست

یکى از آرزوهاى دیرینه بشر گسترش عدالت‏ به معناى واقعى در سرتاسر گیتى است؛ و این امید و آرزو به شکل نوعى اعتقاد در ادیان الهى تجلى نموده است. در طول تاریخ کسانى که مدعى تحقق این ایده شدند، طرحها ریختند و چاره ‏ها اندیشیدند، ولى، نتوانستند بشر خسته دل

مسئله معاد به دلیل پیچیدگى و مبهم بودنش از ابتدا مورد تفسیر و تأویل هاى گوناگون قرار گرفته و به همین دلیل نظریات گوناگونى در خصوص آن اظهار شده که مهمترین آنها ۵ نظریه مى باشد که عبارتند از: ۱- تفسیر معاد به اعاده معدوم ۲- تفسیر معاد به عود