
شیعه در دوران بنىامیه
هنوز امام على (ع) در محراب عبادت دعوت حق را لبیک نگفته بود که دشمنان امام (ع) و مخالفان تشیع، شروع به قتل، آزار و شکنجۀ یاران این مذهب کردند.

هنوز امام على (ع) در محراب عبادت دعوت حق را لبیک نگفته بود که دشمنان امام (ع) و مخالفان تشیع، شروع به قتل، آزار و شکنجۀ یاران این مذهب کردند.

ممکن است قرار دادن آیه مربوط به غدیر در لابلاى احکام مربوط به غذاهاى حلال و حرام براى محافظت از تحریف و حذف و تغییر بوده باشد.

آن گونه که از کتاب و سنت برمى آید، مقام امامت در رهبرى سیاسى جامعه اسلامى خلاصه نمى شود؛ بلکه دنباله نبوّت و کامل کننده رسالت است.

شیعه، آثار اولیاء خدا را مانند خود آنان، مخلوق و آفریدۀ خدا مىداند، که هم در اصل وجود و پیدایش خود و هم در منشأ آثار بودن، نیازمند به خداوند یگانهاند.

در متون تاریخی اسلام که در سده های اول و دوم نگاشته شده از عبدالله بن سبا سخن گفته نشده، در حالی که شخصی که مذهبی تأسیس کرده باید معروف باشد.

گریستن در سوگ شهدای کربلا ، تجدید بیعت با عاشورا و فرهنگ شهادت و تغذیه فکری و روحی با این مکتب است.

اهل سنت به لحاظ منابع استنباط و أدله در مضیقه قرار دارند، از این رو به کثیری از ادله و منابع ظنّی روی آورده اند که هیچ دلیل قانع کننده بر آن وجود ندارد.

نقطه شکل گیری معنای اصطلاحی تشیّع، به زمان رسول اکرم (ص) باز می گردد که آن حضرت در چند نوبت، درباره حامیان علی (ع) اصطلاح شیعه علی را به کار بردند.

از بین صحابه به نقل خود اهل سنت، بسیاری از آنان قایل به مسح بوده اند مانند: ابن عباس که گفت: وضو دو شستن دارد و دو مسح کردن

حضرت فاطمه معصومه (س) از فرزندان امام کاظم(ع) و شخصیت های برجسته خاندان موسوی است که دو امام را در عصر خویش درک کرد.