تصریح پیامبر (ص) به دوازده امام شیعه
در متون اهل سنت تحت عنوان دوازده خلیفه و دوزاده امیر و به تعداد دوازده نقیب حضرت موسی به امامان دوازده گانه اشاره شده است.
در متون اهل سنت تحت عنوان دوازده خلیفه و دوزاده امیر و به تعداد دوازده نقیب حضرت موسی به امامان دوازده گانه اشاره شده است.
پیامبر (ص) فرمود: «فاطمه پاره تن من است. کسی که او را آزار دهد مرا آزار داده و کسی که درباره او شک و شبهه روا دارد درباره من شک و شبهه روا داشته است.
رسالت پیامبر اکرم (ص) تنها یک دعوت دینی نبود، بلکه تأسیس یک نظام جامع انسانی بود که در آن علم، اخلاق و عدالت هماهنگ شدند.
حادثه سقیفه را به گفته امام خمینى (ره) باید اعظم مصیبت ها نامید، تا جایی که مقدمات نابودى اسلام را فراهم ساخت و زمینه واقعه عاشورای حسینی را فراهم آورد.
روایات زیادی در منابع اهل سنت با این مضمون آمده است که پیامبر (ص) در روز غدیر دست علی (ع) را بلند کرد و فرمود: من کنت مولاه فهذا علی مولاه
نقطه شکل گیری معنای اصطلاحی تشیّع، به زمان رسول اکرم (ص) باز می گردد که آن حضرت در چند نوبت، درباره حامیان علی (ع) اصطلاح شیعه علی را به کار بردند.
در این نوشته در پى آنیم که تمامى توجیهات و عذرهاى اهل سنت در نپذیرفتن حدیث غدیر به عنوان یکى از نصوص امامت و خلافت بلافصل على (ع) را بررسى کنیم.