در میان علوم اسلامی، علم تفسیر به طور عام و تفسیر عرفانی به طور خاص از جایگاه برجسته ای برخوردار است. پیشینه ی تفسیر عرفانی به زمان نزول وحی و دوران پیامبر (ص) و ائمه ی معصومین باز می گردد. این نوع تفسیر که عهده دار استخراج معانی باطنیِ پوشیده

اشارهبرای شناخت سبک و شیوه ی تفسیر عرفانی، ضروری است، با شمه ای از مکتب عرفان، تفاوت آن با دیگر مکتب های اسلامی و مبانی و روش این گروه پیرامون مسائل اسلامی، – از جمله قرآن – آشنا شویم. بخش اول: آشنایی با عرفان ۱٫ عرفان چیست؟عرفان، یعنی شناختی که

۱٫ تفسیر باطنی یا تفسیر رمزی و اشاریاکنون نوبت آن است که شیوه ی تفسیر عرفانی را با شناختی که از مکتب عرفان کسب کردیم، مطرح سازیم.اهل عرفان، خود را خوّاص و برخی از شاخصین خود را خاص الخواص می دانند و می پندارند راه دریافت مطالب ایشان که از

ب. تأویل های ناروادر کنار تأویل های واجد شرایط، تأویل های ناروایی دیده می شود که فاقد شرایط اند. و بیشتر گروه ها که از مکتب اهل بیت تغذیه نمی شوند، دست به چنین تأویل هایی می زنند. آنان را « اهل تأویل » می نامند. گروهی که بی محابا

تفسیر سوره ی حمد به شیوه ی اهل عرفاننخست تفسیر متعارف آناین سوره ی مبارکه، با کمی حجم، بر معانی بلند و ارجمندی مشتمل است،‌ تا جایی که عدل تمامی قرآن به شمار رفته وَلَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ (۱) سبع مثانی – کنایه از سوره حمد که