آداب قهوه خوردن در میان اعراب

میزبان، دله را در دست چپ و فنجان را در دست راستش می‌گیرد تا قهوه را سرو کند و هنگام سرو، به صورت ایستاده و کمی خم، قهوه را به مهمان تعارف می‌کند. معمولا از راست مجلس، قهوه‌ها را نزد مهمانانشان می‌برند، امّا به رسم احترام، اگر فرد بزرگ و مهمی در مجلس حضور داشته باشد، اوّل از او پذیرایی می‌کنند.

مهمان، فنجان را با دست راستش می‌گیرد. وقتی ظرف دله می‌آید که درون فنجان سرازیر می‌شود در انتها سرو کننده، ضربه‌ای به لبه فنجان می‌‌زد به معنی اینه کار تمام است و می‌تواند نوش جان کند.

امّا کار همینجا تمام نمی‌‌شود. اگر بعد از نوشیدن قهوه، فنجان توی دستتان را تکان دهید، یعنی به همین یک فنجان قانع شدید و نیازی به فنجان بعدی نیست، ولی اگه فنجان را تکان ندهید، یعنی منتظر فنجان دوم هستید. اینکه این کارها و ایما و اشارات انجام می‌شود، شاید برایتان سوال شود! عده‌ای می‌گویند معمولا در مضیف‌ها و گردهمایی‌ها، مهمانان و میزبان با هم در حال صحبت هستند. این ایما و اشاره‌ها باعث می‌شود مجلس بیهوده شلوغ نشود و همینطور که بحث در جریان است، پذیرایی هم صورت گیرد.

حالا قسمت جالب ماجرا اینجاست که هر تعداد فنجانی که میل کنید، یک معنی و نام اختصاصی برای خودش دارد. یعنی با همین کار ساده نوشیدن قهوه که شاید در زندگی روزمره برای ما عادی جلوه کند، پیام ویژه‌ای به میزبانتان می‌دهید. در زیر نام این مراحل را با هم یاد می‌گیریم:

1. الهیف: به فنجان اول گفته می‌شود که معمولا توسط ساقی قهوه در حضور مهمانان خورده می‌شود. این کار برای جلب اعتماد مهمانان است که خیالشان بابت قهوه‌ای که می‌نوشند راحت باشد.
2. الضیف: اولین فنجانی که مهمان می‌نوشد الضیف نامیده می‌شود با همان سبک و سیاقی که گفتیم.
3. الکیف:  الکیف فنجان دومی است که مهمان می‌نوشد و با تکان ندادن فنجانش، به ساقی می‌گوید که منتظر فنجان دوم است. همانطور که از نامش پیداست، این فنجان دوم نشان‌دهنده این است که مهمان از قهوه خوشش آمده و حسابی حالش را جا آورده.
4. السیف: این فنجان سوم یک جور پیمان برادری و احترام درونش دارد. وقتی مهمان درخواست السیف دارد به میزبانش نشان می‌دهد که در تمام غم و شادی‌ها همراهشان خواهد بود و او را از نزدیکانشان به حساب آورند.

ویدئویی که در زیر می‌بینید، شما را به مراسم قهوه عرب‌ها می‌برد، میان مضیف‌های مهمان‌نوازشان!