با حضرت آیت الله العظمی حاج سید محمدجواد علوی بروجردی دامت برکاته ، بیش از سه دهه است که معاشرت دارم و مستقیم و غیر مستقیم از دروس و مباحث خصوصی تا سخنرانی های علمی و ارزشمندشان در همایش ها و مجالس دینی در داخل و خارج کشور ایشان را دعوت و میزبانی کرده و استفاده و بهره برده ام .
ایشان دارای شخصیت علمی و اخلاقی ممتاز و مهذب و متواضع و متخلق به همه صفات پسندیده اخلاقی آخوند مردم دار شیعی است و از امیدهای مسلم برای آینده مرجعیت شیعه می باشند.
نظریات بلیغ و نو اندیشی فقهی و دیدگاههای کاربردی و اعتدالی و سازنده ای در ابواب مختلف فقه الاجتماع و بخصوص در مسائل اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی دارند .
وی مصالح جهانی تشیع ، و فضای حاکم بر ژئوپلیتیک جوامع شیعی در جهان معاصر را بسیار خوب میدانند و تبیین میکنند و احاطه علمی و نبوغ ویژه ای در شناخت مسایل و رویدادهای فکری و اندیشه های سیاسی جهان معاصر دارند .
اگر چه در بحث اقتصاد اسلامی و برخی نظریات سیاسی با ایشان اختلاف نظر (شاگرد استادی) دارم ، اما بینش و گرایش نو اندیشانه و کاربردی و اصلاح گرایانه وی را مثبت و سازنده ارزیابی میکنم و حوزه علمیه شیعه را نیازمند و محتاج چنین نو اندیشی ها و دیدگاههای بدیع و جامع نگر وی و امثال وی میدانم .
همین ویژگیهای فکری ایشان موجب شده است که در دیدارهای متفکرین و هیئت هاو گروههای علمی که از اقصی نقاط جهان به قم می آیند و با علما و مراجع عظام دیدار و گفتگو میکنند ، شخصیت ایشان و نظریاتشان بسیار مورد اقبال نخبگان کشورهای مختلف قرار میگیرد و به عنوان یک عالم جهان شناس و مسلط و آگاه به زمان مورد توجه شیعیان داخل و خارج هستند.
در مدیریت و مدرسه داری و شاگرد پروری و نیم قرن تعلیم و تعلم و تدریس و تحقیق و تالیف و احیای تراث بروجردی اعلی الله مقامه در ایران و عراق و تعظیم شعائر الله ،شایستگی و توانمندی و درایت خود را به اثبات رسانده است .
این گونه عالمان آگاه به زمانه ، و موثرین در پیوند مردم با دین و نظام اسلامی ، بسیار بدیهی است که از تیر حسد و حقد و کین خناسان و بدخواهان اساس دین و مرجعیت و افراط گرایان نا متعادل و نا معقول در امان نباشند .
وقتی متون منتشره در مخالفت با مرجعیت ایشان را در گوشه و کنار فضای مجازی میخوانم ، یاد سخن عبرت آموزی از امام راحل قدس سره الشریف میافتم که در پاسخ نامه ی فرزندش مرحوم حاج سید احمد آقا ره ، با این مضمون پند میدهد و توصیه میکند که ؛
” فرزندم ، تازمانی که در راه خدا منشاء اثر هستی از کینه و تهمت و بدگویی حسودان و بدخواهان در امان نخواهی بود و اگر دیدی در امان هستی بدان در راه خدا منشاء اثر نیستی. ! ”
حال این سید بزرگوار و از خاندانی بزرگوار که آراسته به علم و تقوی و فضیلت و مردم داری و حسن خلق و دیدگاه های بلند و زمان شناس و جهان بین و به معنای واقعی عالم به زمان است و ریشه در سه بیت رفیع و عالیقدر بحرالعلوم و میرداماد و بروجردی کبیر دارد ، مورد هجمه و بدگویی ناجوانمردانه حسودان و حقودان قرار میگیرد و برای تخریب شخصیت وی از هر انگ و اتهامی دریغ نمیکنند و مع الاسف بزرگان حوزه هم حسب عادت معمول سکوت میفرمایند .!!
آری او باید مورد بدخواهی و بدگویی قرار بگیرد چون حرف از استقلال مرجعیت میزند و در پی احیای مکتب فقاهت و مرجعیت بروجردی بزرگ و منادی ماهیت مستقل مرجعیت و جانبداری مردم و نقّادی و حق گویی و صراحت است .
اینگونه مشی و روش چون در راه خدا و دین و مکتب اهل بیت علیهم السلام منشاء اثر در ایران و جهان است به همان میزان مورد عداوت ، حسد و کینه توزی افراط گرایان و تفریط گرایان قرار میگیرد .
*اگر منشاء اثر نبود با او کاری نداشتند* .
بحث دیگر این است که این بنده یقین پیدا کرده ام که اقبال و مودَّت مردم به مرجعیت یک امر الهی و سماوی است و بدست بشر و با تمهید این تشکل و آن تشکل رقم نمیخورد ، اگر خداوند این رسالت را بر دوش فقیهی شایسته گذاشت ، با مخالفت بدخواهان تضعیف نمیشود و اگر اراده خداوند تعلق نگیرد با هزار کرور تبلیغ و حمایت و درهم و دینار ، مرجعیت آنکه خدا نخواهد ، نخواهد گرفت و راه به بجایی نخواهد برد.
*خدا کشتی آنجا که خواهد برد
اگر ناخدا جامه بر تن درد*
بدخواهان مراجع عظام تقلید و هتاکان به سلسله جلیله روحانیت و حرمت شکنان ساحت ذریه ی زهرای مرضیه ی شهیده و متعرضان به حرمت و سیادت سادات عظام نمیتوانند مدعی ایمان و تقوی باشند و راه هم بجایی نمیبرند ، فقط عرض خود می برند و زحمت مومنان می دارند .!
والسلام علی من اتبع الهدی و عمل بالتقوی . ” والعاقبه للمتقین “
دکتر آیت پیمان
دبیر شورای دین پژوهان کشور