تقویم شیعه دوازدهم ذی القعده
۱- درگذشت قطب الدین رازی (۷۷۶ هجری قمری)
۲- درگذشت شاعر گرانقدر “ادیب نیشابوری” (۱۳۴۴ هجری قمری)
—
۱- درگذشت قطب الدین رازی (۷۷۶ هجری قمری)
قطب الدین رازی، در سال ۶۴۷ ه.ق در ورامین از توابع تهران به دنیا آمد. نسب او به این بابویه قمی منتهی می شود.
رازی پس از تحصیل علوم مقدماتی نزد قاضی عضدالدین ایجی مؤلف کتاب مواقف و علامه حلی، علوم معقول و منقول را آموخت و در منطق و فلسفه تخصص یافت.
میرسید شریف جرجانی، سعدالدین تفتازانی و شهید اول نزد رازی شاگردی کردند. شهید اول، قطب رازی را بزرگ ترین شاگرد علامه می‌داند. قطب در سال ۷۱۳ ه.ق از علامه اجازه دریافت نمود.
وی در حدود سال ۷۰۸ ه.ق تا ۷۰۹ه.ق از عراق به ایران آمد و به واسطه شیعه شدن سلطان محمد خدابنده و احترامی که نزد وی داشت، اقدام به تأسیس مدرسهٔ سیار و تعلیم و تربیت شاگرد کرد. در این مدرسه علاوه بر علوم و فنون اسلامی اعم از معقول و منقول به ترویج شریعت اسلام و مذهب شیعهٔ امامیه پرداخت.
قطب الدین رازی، پس از قتل سلطان ابوسعید و وزیرش در سال ۷۳۶ ه.ق و هرج و مرج ایران، به شام رفت و تا آخر عمر آنجا ماند، در آنجا با شهید اول ملاقات کرد. او در سال ۷۶۶ ه.ق در شام درگذشت و مدفن او در همان شهر است.
وی مصنفات بسیارى دارد که از آن جمله مى توان : “محاکمات، شرح شمسیه، شرح مطالع و حاشیه بر قواعد علامه” را نام برد.
—
۲- درگذشت شاعر گرانقدر “ادیب نیشابوری” (۱۳۴۴ هجری قمری)
شیخ عبدالجواد ادیب نیشابوری، شاعر ایرانی در سال ۱۲۸۱ ه.ق در نیشابور به دنیا آمد.
در سنین کودکی به علت ابتلا به بیماری آبله، یک چشم او نابینا شد ولی با پشتکار و علاقه ی فراوان، به تحصیل و فراگیری علم و دانش پرداخت.
ادیب، پس از مهارت یافتن در ادبیات عرب ودیگر علوم متداول زمان، به مدت بیش از چهل سال در مدارس مشهد به تدریس پرداخت.
ادیب نیشابوری به تدریج شاعری چیره دست و دارای سبکی مخصوص شد. انتخاب الفاظ مناسب و انسجام ترکیبات و معانی دقیق از مزایای شعر اوست.
دیوان اشعار ادیب، حاوی اشعار نغز وشیوایی به فارسی و عربی است که در حدود ۶ هزار بیت از آن جمع آوری شده است.
وی علاوه بر فنون ادبی، از علوم ریاضی، نجوم و فقه و اصول نیز بهره داشت.
ادیب نیشابوری سرانجام در ۶۳ سالگی در مشهد درگذشت و در حرم مطهر امام رضا(علیه السلام) به خاک سپرده شد.