۱- جنگ داود(علیه السلام) با جالوت
۲- رحلت آیت اللَّه میرزا حسن علیاری (۱۳۵۸ هجری قمری)
۳- رحلت فقیه جلیل و مرجع کبیر آیت اللَّه “سید صدرالدین صدر” (۱۳۷۳ هجری قمری)
—
۱- جنگ داود(علیه السلام) با جالوت
نام جالوت در قرآن کریم سه بار در ضمن نقل داستان جنگ فلسطینیان با بنی اسرائیل ذکر شده است.
جالوت متولد و اهل شهر جَت (واقع در جنوب شرقی غزّه) بوده و در تورات با عنوان جلیات جَتّی از او یاد شده است اگرچه احتمال داده شده که وی فلسطینی الاصل نبوده و به عنوان سرباز در خدمت سپاه فلسطینیان می‌جنگیده است. همچنین ویژگی‌های جسمانی خارق العاده ای برای او ذکر شده از جمله اینکه قدّی به بلندی سه متر داشته و در نبرد با بنی اسرائیل مجهّز به ادوات جنگی بسیار سنگینی بوده است.
هنگامی که فلسطینیان و اسرائیلیان در اطراف دره ایلاه، رو در روی یکدیگر صف آرایی کردند، جلیات (جالوت) که سرداری مدبر و پهلوانی دلاور بود مانند شیر غران از میان جماعت فلسطینیان پیش آمد و شروع به رجزخوانی و مبارزطلبی کرد. وی این کار را، که موجب هراس اسرائیلیان شده بود، صبح و شام تا چهل روز انجام داد اما از پهلوانان سپاه یهود کسی جرأت نکرد به میدان برود. شاؤل (طالوت)، فرمانده سپاه اسرائیلیان، وعده کرده بود که به قاتل او مال فراوان دهد و دخترش را به همسری وی در آوَرد اما هرچه تشویق می‌کرد تا کسی به میدان رود جواب مثبتی را نمی‌شنید.
مردی در بیت لحم می زیست، به قول عده‌ای پیامبر بود. سه پسر داشت هر سه شجاع و دلاور، هر سه را به یاری طالوت فرستاده بود. پسر چهارم او به نام داود پیام آور بین پدر و برادران شده بود. هر روز به میدان جنگ می‌آمد و سر شب خبر وقایع جنگ را به پدر می‌رساند. در یکی از روزها که جالوت به میدان جنگ آمده بود و مرد میدان می‌طلبید، داود به طالوت پیشنهاد داد که حاضر است به میدان جنگ برای مبارزه با جالوت برود و اطمینان دارد که حتماً پیروز هم می‌شود. طالوت تصور کرد که این پسر نوجوان و خام است و شاید به دست جالوت کشته شود. داود دوباره پیشنهاد خود را تکرار کرد و گفت من در کوهستان‌ها چوپان بوده‌ام یکبار گردن گرگی را گرفتم و از پایش در آوردم و بار دیگر خرس بزرگی را با فلاخن کشتم اطمینان دارم که جالوت را هم خواهم کشت. طالوت وقتی که متوجه شد که نوجوان خیلی مصمم است اجازه رفتن به میدان جالوت را به او داد. داود وقتی شنید که طالوت وعده داده است، هر کس جالوت را از پای در آورد دختر زیبا روی خود را به ازدواج او در خواهد آورد، بیشتر مصمم و جدی‌تر شد.
جالوت چون داوود را دید که بدون شمشیر و تنها با چوب و سنگ به جنگ او آمده است، وی را تحقیر و تهدید کرد و در مقابل، داوود نیز او را تهدید کرد و گفت که او را خواهد کشت تا همگان بدانند خدایی هست. سپس داوود با فلاخن سنگی یکی دو سنگ را چنان ماهرانه پرتاب کرد که درست بر پیشانی و سر جالوت کوبیده شد و در آن فرو نشست و فریادی کشید و فرو افتاد. آنگاه بر سر جنازه او آمد و با شمشیرِ خودِ او سر از تنش جدا کرد و این پیروزی موجب شکست کامل فلسطینیان و فرار آنان شد. سر جالوت به اورشلیم برده شد و شمشیر او در معبدی در شهر نوب ماند تا اینکه به داوود برگردانده شد.
گویا خداوند می‌خواست قدرت خویش را در اینجا نشان دهد که چگونه پادشاهی با آن عظمت و لشکری انبوه به وسیله نوجوان تازه به میدان آمده‌ای آن هم با یک سلاح ظاهراً بی ارزش، از پای در می‌آید.
—
۲- رحلت آیت اللَّه میرزا حسن علیاری (۱۳۵۸ هجری قمری)
میرزا حسن علیاری، مجتهد عالیقدر و راوی بزرگ مسلمان، روز یک‌شنبه ۲۲ جمادی‌الثانی ۱۲۶۶ ه.ق درقریه علیار در دوازده فرسخی شهر تبریز چشم به جهان گشود. او فرزند مرحوم حاج ملاعلی مجتهد علیاری بود که پس از رشد و نما، برخی از علوم نقلی و عقلی را در محضر والد ماجدش فراگرفت.
ایشان سپس به نجف اشرف عزیمت نمود و از محضر بزرگان آن حوزه، حضرات آیات عظام: فاضل ایروانی، فاضل شربیانی، میرزا محمدعلی رشتی، حاج ملااحمد شبستری، حاج میرزا ابوالقاسم حائری نجل صاحب ریاض‌المسائل، میرزا لطف‌الله مازندرانی، حاج میرزا محمدعلی حکیم الهی مرندی بهره گرفت.
آنگاه به عزم مراجعت به تبریز، از برخی از این اعلام استجازه نمود، آن بزرگواران نیز اجازات مفصله اجتهادی و روایتی به میرزاحسن اعطا نمودند که از آن میان، اجازات مرحوم فاضل شربیانی، حاج ملااحمد شبستری، حاج میرزا ابوالقاسم حائری و آقا ضیاءالدین عراقی و آیت‌الله اصفهانی موجود است.
از این فقیه عالیقدر، تعدادی کتب علمی و فقهی به‌جای مانده که با توجه به یادداشت آیت‌الله العظمی نجفی مرعشی، می‌توان آثاری نظیر «صراط‌النجاه»، «المحجهالبیضاء»، «المواهب‌السنیه»، «احقاق‌الحق» و «نظم البرهان فی تفسیر القرآن» را به‌شمار آورد.
«مجمع المعارف فی تعیین المواقف» در دو جلد، «لئالی مخزونه فی تفسیر سوره الکوثر»، «مشکاه الانوار فی اصول الدین» و «مشکاه الوصول فی علم الاصول» از دیگر کتب تألیفی این دانشمند فرزانه است که در مجموع به بیست و چهار عنوان می‌رسد.
حاج میرزا حسن علیاری که از بزرگان علم و ادب و از فقهای شهیر اسلام طی سده‌های سیزدهم و چهاردهم هجری قمری به‌شمار می‌رود، سرانجام در تاریخ سه‌شنبه شب، نوزدهم ماه ربیع‌الاول سال ۱۳۵۸ ه.ق دار فانی را وداع گفت و به لقاءالله پیوست.
—
۳- رحلت فقیه جلیل و مرجع کبیر آیت اللَّه “سید صدرالدین صدر” (۱۳۷۳ هجری قمری)
او در سال ۱۲۹۹ ه.ق در کاظمین، در یک خاندان اصیل و شریف به دنیا آمد وراه پیشرفت و رشد را همانند دیگر فرزندان آن خاندان پیش گرفت.
خانواده صدر، یکی از خاندان‌های پرثمر و اصیل در اسلام می‌باشد که اصل وتبار به امام موسی بن جعفر(علیهما السلام) می‌رسانند و شاخه‌ها و فروع آن در خاورمیانه گسترانده شده است، و در کشورهای ایران، لبنان، عراق، فلسطین، مصر، یمن،عربستان، اردن ودیگر مناطق اسلامی، رجال علمی نامی و شخصیتهای بزرگ سیاسی و اجتماعی و سادات جلیل القدر فراوانی را دارند رجالی مانند: مصلح بزرگ، آیه الله سید عبدالحسین شرف الدین صاحب المراجعات و الفصول المهمه، و آیه الله سیدحسن صدر صاحب تاسیس الشیعه لفنون الاسلام، و متفکر بزرگ، امام موسی صدر،و علامه فاضل، مرحوم آیه الله سید رضا صدر، از این شجره طیبه می‌باشند که همانند ستارگان درخشان و پرفروغ در آسمان علم و دانش و در صحنه سیاست و مدیریت جامعه اسلامی می‌درخشند و پرتوافکن خاندان خویش و جامعه اسلامی می‌باشند.
ایشان در چنین خاندان اصیل و چنین بیت رفیع و والا قدر چشم به جهان گشود والد عالیقدر ایشان، آیه الله سید اسماعیل صدر، یکی از اکابر علما و فقهای نامی کاظمین بودند که بعدها به کربلا مهاجرت نمودند، وی در عین حالی که گریزان از منصب مرجعیت و فتوی بودند، ولی یک از کاندیداهای آن محسوب می شدندایشان مقدمات علوم را در کاظمین از محضر پدر عالم و بزرگوار و اساتید ادب روزتلمذ نمودند، آنگاه در سال ۱۳۲۸ ه ق به قصد تکمیل معلومات و تهذیب نفس و تزکیه اخلاق، عازم نجف اشرف گردیدند و در حوزه درس آیه الله العظمی آخوند خراسانی صاحب کفایه الاصول و دیگر بزرگان مانند درس آیه الله العظمی طباطبایی یزدی،صاحب عروه الوثقی و آیه الله نائینی شرکت جستند آنگاه در سال ۱۳۳۹ه.ق پس از درگذشت والدبزرگوارش به قصد زیارت ثامن الحجج امام رضا (علیه السلام) عازم ایران گشتند و نزدیک ده سال در مشهد مقدس به ارشاد واصلاح امور مسلمین پرداختند، و در اثراستقبال طلاب ومحصلین، مشغول تدریس شدند و پس از چند سال اقامت در ایران، در سال ۱۳۴۴ ه.ق به نجف اشرف بازگشتند و ملازم درس آیه الله نائینی گردیدند، ودر سال ۱۳۴۹ ه ق به ایران بازگشته و بنا به درخواست و علاقه مرحوم آیه الله العظمی حائری، مؤسس حوزه علمیه در قم اقامت گزیدند و به عنوان یکی از اساتید ومدرسین مسلّم حوزه، مشغول تدریس فقه و اصول گردیدند، و بیشتر به تربیت وتعلیم طلاب پرداختند، به حدی توجه خاص مؤسس حوزه را به خود جلب نمودند که اورا یکی از دو وصی مورد اعتماد خود قرار دادند که پس از رحلت مؤسس عالیقدرحوزه، با همکاری دو برادر و دو یار وفادار آیات عظام: سید محمد حجت کوه کمری، و سید محمد تقی خوانساری به حفظ و نگهداری وحراست از ارزشهای حوزه علمیه قم پرداختند، و در تثبیت و ابقای آن کوشیدند، به حدّی که در سخت‌ترین و سیاه‌ترین ایام با فداکاری لازم و ایثار بی سابقه، دوران فترت را پشت سر گذاشتند و حوزه را به دست زعیم عالیقدر، حضرت آیه الله العظمی حاج آقا حسین طباطبائی بروجردی سپردند.
ایشان از طبع بلند، نیت پاک، اخلاص کامل در عمل، سعه صدر برخوردار بود و در امر دین و پیشرفت آن و در رسیدگی به امور مسلمین، به ویژه مستضعفان و دردمندان فوق العاده ساعی و کوشا و دارای همت بلندی بود.
از مرحوم آیه الله صدر آثار و تالیفات متعددی به جا مانده است که شامل فقه،اصول، تاریخ، ادب، کلام، عقاید، حدیث و اخلاق می‌باشد.
ایشان پس از عمری تلاش و مجاهده در راه اسلام، در اثر مرض قلبی در روز ۱۹ ربیع سال ۱۳۷۳ ه.ق دار فانی را وداع گفت، و روز رحلت ایشان در قم یک روز استثنائی بود آیه الله العظمی بروجردی به نماز او ایستاد و در بالای سر رواق حرم حضرت فاطمه معصومه(علیهاسلام)) کنار قبر استاد و مؤسس حوزه علمیه قم، آیه الله العظمی حائری مدفون گردید.
تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول. تقویم شیعه نوزدهم ربیع الاول
