راوی می گوید: امام صادق علیه السلام عرض کردم : دو آیه در کتاب خدا وجود دارد که آن دو را می جویم ولی نمی یابم . امام علیه السلام فرمود: آن دو آیه کدام است ؟ عرض کردم : سخنن خداوند عز و جل که می فرماید:ادعونی استجب لکم

صفوان در محضر امام صادق نشسته بود، ناگهان مردی از اهل مکه وارد مجلس شد و گرفتاریی که برایش پیش آمده بود شرح داد، معلوم شد موضوع کرایه ای در کار است و کار به اشکال و بن بست کشیده است . امام به صفوان دستور داد:فورا حرکت کن و

روزی عدّه ای از دوستان و اصحاب خاصّ امام جعفر صادق علیه السلام همانند یونس بن ظبیان ، مفضّل بن عمر، ابو سلمه سرّاج ، حسین بن ابی فاخته و…، در محضر شریف و مبارک آن حضرت ، شرف حضور داشتند. امام علیه السلام در آن جمع فرمود: تمام گنج

یکی از اصحاب نزدیک امام جعفر صادق علیه السلام به نام زید شحّام حکایت کند: روزی به همراه عدّه ای در محضر پربرکت آن حضرت بودیم ، یکی از شعراء به نام جعفر بن عفّان وارد شد و حضرت او را نزد خود فرا خواند و کنار خود نشانید و

باسمه تعالیدر مقاله حاضر نویسنده با استناد به روایات و احادیث به گوشه ای از وظایف و مسئولیتهای شیعیان از زبان امام صادق(ع) اشاره کرده و در واقع بخشی از انتظارات ائمه معصومین و خصوصا امام ششم از شیعیان را بازگو کرده است. مسلما ادعای زبانی شیعه بودن نمی تواند

جوان و امام صادق(علیه السلام)نگاه مهربان امام صادق(علیه السلام) به جوانان، همراه با بزرگداشت‏ شخصیت،تکریم استعدادها و صلاحیت‏ها، احترام به نیازها و توجه به قلب‏هاى‏ پاک و زلال آنان بود و اقبال جمع جوانان به سوى امام(علیه السلام) فرایندعملکرد و رفتار متین، محبت‏ آمیز، حکیمانه و سرشار از خلوص وعاطفه

حضرت صادق علیه السلام ششمین پیشواى شیعیان جهان در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ ه . ق در مدینه منوره دیده به جهان گشود . پدر بزرگوارش حضرت امام محمد باقر علیه السلام و مادر گرامى‏اش‏ام فروه، دختر قاسم بن محمد بن ابى‏بکر مى‏باشد . اسم آن حضرت جعفر و

در کتاب “مجموعه شهید اول (ره)” از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که فرمودند:۱- طلبتُ الجنه، فوجدتها فى السخاء :بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در بخشندگى و جوانمردى یافتم.۲- و طلبتُ العافیه، فوجدتها فى العزله: و تندرستى و رستگارى را جستجو نمودم، پس آن را در

امام صادق (ع) به غلامی داشت که هر گاه امام به مسجد می رفت ، همراه امام بود و استر امام را نگه می داشت تا امام از مسجد بیرون آید، به این ترتیب سعادت ملازمت با امام صادق (ع) نصیب او شده بود. اتفاقا در آن ایام ، جمعی

سفیان ثوری از صوفیان عصر مام صادق (ع) بود، روزی به حضور امام صادق (ع) آمد، دید لباس سفید براقی پوشیده که سفیدی آن مانند پوسته نرم تخم مرغ ، سفید و شفاف است ، به عنوان اعتراض به امام گفت : چنین لباسی ، لباس تو نخواهد بود،)یعنی این