سکوت و حفظ زبان امام باقر  فرمود: «إِنَّما شیِعتُنا الخَرَسُ»؛ «همانا شیعیان ما لال (اهل سکوت) هستند».[۱] امام صادق  نیز فرمود: «إِنَّما شیِعَهُ جَعفَرٍ مَن کَفَّ لِسانَهُ و عَمِلَ لِخالِقِهِ حَتّى یَکُونَ … کَالاَخرَسِ مِن طُولِ السُّکوتِ»؛ «همانا شیعیان جعفر کسانى‏اند که زبانشان را (از گناه) حفظ مى‏نمایند و کارشان

رعایت حقوق دیگران (حق الناس) امیرالمؤمنین على  فرمود: «لَیسَ مِن شیِعَتِنا مَن أَخَذَ غَیرِ حَقِهِ وَ لا مَنْ ظَلَمَ النّاسَ وَ لا مَنْ تَناوَلَ ما لَیْسَ لَه»؛ «از شیعیان ما نیست کسى که حق دیگرى را تصاحب نماید یا به مردم ظلم کند و یا آنچه را که از او

پرهیز از مسکرات امیرالمؤمنین على  فرمود: «إِنّا اَهلُ بَیتٍ لا نَشرِبُ المُسکِرَ… فمَن کان مِن شیِعَتِنا فَلیَقتَدِ بِنا و لِیَستَنَّ بِسُنَّتِنا»؛ «ما خاندانى هستیم که مست کننده‏اى نمى‏نوشیم و کسانى که شیعه ما هستند باید به ما اقتدا کنند و روش ما را سرمشق خود قرار دهند».[۱] امام صادق  نیز

پرهیز از مال حرام امیرالمؤمنین  فرمود: «لَیسَ مِن شیِعَتى مَن أَکَلَ مالَ امرِءٍ حَراما»؛ «از شیعیان من نیست کسى که مال دیگران را به حرام بخورد».[۱] حسن صیقل نیز گوید: «سَمِعتُ اَبا عَبدِاللّهِ یَقُولُ: إِنَّ وَلِىَّ عَلىٍ لا یَاکُلُ إلاّ الحَلالَ لِأَنَّ صاحِبَهُ کانَ کَذلِک»؛ «دوستدار و محب على جز

پرهیز از دروغ امام باقر  فرمود: «یا مَعشَرَ الشّیعَهِ، إِسمَعُوا وَ إفهَمُوا وَصایانا وَ عَهدَنا إِلى أَولِیاءِنا. اُصدُقُوا فِى قَولِکُم … ثُمَّ قالَ: إِنَّ أَولِیاءَاللّهِ وَ أَولِیاءَ رَسُولِهِ مِنْ شیعَتِنا مَنْ إذا قالَ صَدَقَ وَ إِذا وَعَدَ وَفى»؛ «اى شیعیان! سفارشها و عهد ما نسبت به دوستانمان را بشنوید و

صله رحم امیرالمؤمنین على  فرمود: «أَلا مَن سَأَلَ عَنِ شیِعَهِ أهل البَیت… و مِن عَلامَهِ أَحَدِهِم … و یَصِلُ مَن قَطَعَهُ»؛ «آگاه باشید! هرکس از شیعیان اهل بیت سؤال نماید یکى از علامت‏هاى آنان این است با کسى که با آنان قطع رابطه نموده است، پیوند بر قرار مى‏کند».[۱] امام

امانت دارى امام صادق  فرمود: «شیِعَتُنا… اَهلُ الوَفاءِ وَ الاَمانَهِ»؛ «شیعیان ما وفادار و امانت نگه‏دارند».[۱] امام رضا  نیز فرمود: «… لَیسَ مِنّا مَن خانَ مُؤمِنا»؛ «… از شیعیان ما نیست کسى که به مؤمنى خیانت نماید».[۲] امانت و اقسام آن امانت؛ مال یا چیز دیگرى است که آن را

تولّى و تبرّى امام زین العابدین  فرمود: «شِیعَتُنا اَلَّذیِنَ… یُوالُونَ اَهلَ البَیتِ و یَتَبَرَّءُونَ مِن اَعدائِهِم؛ شیعیان ما کسانى هستند که اهلبیت را دوست دارند و از دشمنان آنان بیزارى مى‏جویند».[۱] امام رضا  نیز فرمود: «شِیعَتُنا اَلمُسلِمونَ لِأَمرِنا، الآخِذُونَ بِقَولِنا، المُخالِفُونَ لاَِعدائِنا، فَمَن لَم یَکُن کَذلِک فَلَیسَ مِنّا»؛ «شیعیان ما

امر به معروف و نهى از منکر امیرالمؤمنین على  فرمود: «اَلا مَن سَأَلَ عَن شیِعَهِ اَهلِ البَیتِ … و مِن عَلامَهِ اَحَدِهِمِ … یَأمُرُ بِالمَعروفِ و یَفعَلُهُ و یَنهى عَنِ المُنکَرِ و یَجتَنِبُهُ»؛ «همانا اگر کسى از ویژگیهاى شیعیان اهل بیت سؤال نماید یکى از علامت‏هاى آنان این است که