عیسی (ع) نوحه خوان امام حسین (ع) حدیث اول روایت شده که: «چون حضرت عیسی(ع) با حواریین به زمین کربلا رسیدند، گله آهوئی را دیدند که در آنجا جمع شده و گریه می کنند. پس عیسی(ع) گریه کرد و حواریین از گریه او گریستند. پس از او سبب گریستن را
عزاداری در پرتو قرآن کریم اشاره بیان هر چیزی در قرآن کریم آمده است؛ چنان که می فرماید: و نزّلنا علیک الکتاب تبیانا لکلّ شی ء(۱) و فرو فرستادیم بر تو این کتاب را که روشنگر هر چیزی است. و تفصیل کل شی ء.(۲) این آیات شریفه بیانگر این است
عزادارى، احیاء خط خون و شهادتزندانى کردن «نور» در حصار شب، شیوه کهن ستمگران حاکم، در برخورد و مقابله با «حق» بوده است. خط فکرى و سیاسى امامان شیعه، از همین رو همواره از سوى قدرتها، مورد تضییق و محدود یت و انزواى تحمیلى قرار گرفته بود.طبیعى است که در
دوباره ماه محرم فرا رسید، با آن شور و حال همیشگی، دوباره شهرهاى ایران زمین سیه پوش شده‌اند و هیئات سینه‌زنى و زنجیرزنى در مساجد و حسینیه‌ها و تکایا آماده برگزارى هر چه باشکوه‌تر مراسم و آئین‌هاى این ایام و عرض ارادت بر ساحت مقدس آقا اباعبدالله الحسین (ع) و
«حرم سیدالشهدا(ع) مزار انبیا و ملائکه است».«زیارت سیدالشهدا(ع) موجب برآورده شدن حوایج دنیوى و به دست آوردن ثوابهاى اخروى و استکمالات معنوى مىشود».راه انداختن دستههاى سینهزن و زنجیر زن، پوشیدن لباس سیاه، حمل پرچمهاى رنگارنگ، علم، علامت و مانند اینها، همه براى زنده نگهداشتن فرهنگ عاشورا، امر ضرورى است و
اشاره بدون تردید مراسم عزاداری و روضهخوانی در تبیین و تقویت مذهب شیعه و گسترش آن در اعماق جامعه و نفوذ آن در قلبها نقش بسزایی داشته است. همچنین سلاطین صفویه به عنوان زمامدار و روحانیون به عنوان متولّی مذهب، در برگزاری آن مؤثر بودهاند، ولی با توجه به سابقه
سنتى در جهت احیاى یاد و نام ائمه و مطرح نگه داشتن حادثه عاشورا.در این برنامه،چه بصورت مقطع پایانى سخنرانى و موعظه و چه بصورت مستقل،حوادث کربلا وکیفیتشهادت امام حسین«ع»و یاران او و نیز امامان دیگر بصورتى سوزناک نقل مىشودکه سبب تحریک عواطف و گریستن بر سید الشهدا مىگردد.نقل حوادث
تعزیه و تعزیت،هم به معناى تسلیت گفتن به یک داغدار از مصیبت است،هم بهمعناى اجراى نوعى نمایش مذهبى به یاد حادثه عاشورا که«شبیهخوانى»هم گفتهمىشود.اما توضیح هر یکتسلیتگویىاصل تسلیتگویى به خاطر مصیبتى که بر کسى وارد شده،در اسلام مستحب است.رسول خدا«ص»فرمود«من عزى مصابا فله مثل اجره» (1) هر کس مصیبت دیدهاى
بیان مصیبت،گریه کردن با آواز،آواز ماتم،شیون و زارى،مویهگرى،زارى بر مرده،شعرى که در ماتم و سوگوارى با صوت حزین و ناله و زارى خوانند،اعم از سوگوارىبراى کسى که تازه مرده،یا براى امامان شیعه. (۱) ترکیبات دیگر آن عبارت است از:نوحهآراستن،نوحه ساختن،نوحه سرودن،نوحهخوانى.نوحهگرى بر مرده،رسم جاهلیتبوده است و کارى مکروه است، (۲)
با گذر زمان، این نکته به روشنی معلوم شد که امام حسین(علیه السلام) و یارانش، مردان «پیروزِ» کربلا بودند. در کربلا، گرچه آنان، جان باختند; اما اسلام را حیاتی دوباره بخشیدند، رسمِ ستم ستیزی را به جهانیان آموختند، و خود نیز به فیض بزرگ شهادت دست یافتند. همچنین، آنان برای