اشاره: در شماره پیش، ضمن ارائه تقسیم بندى از رنسانس در سه گونه آن، پرسش از امکان یا ضرورت توسعه مطرح و نتایج چندى از توجه به ماهیت آن برشمرده شد. ادامه مطلب را در این شماره مى خوانید. انقلاب اسلامى و قابلیت هاى گذار از توسعه غربى در

  اشاره: در شماره پیش، ضمن ارائه تقسیم بندى از رنسانس در سه گونه آن، پرسش از امکان یا ضرورت توسعه مطرح و نتایج چندى از توجه به ماهیت آن برشمرده شد. ادامه مطلب را در این شماره مى خوانید. انقلاب اسلامى و قابلیت هاى گذار از توسعه غربى در

  معمولاً وقتى نام رنسانس به میان مى آید، ذهن ها متبادر به قرن هاى چهارده و پانزده میلادى، یعنى رنسانس اروپایى مى شود، این در حالى است که مى توان به دو نوع رنسانس دیگر نیز در کنار رنسانس اروپایى اشاره کرد: یکى رنسانس اسلام سنّى و دیگرى رنسانس

  معمولاً وقتى نام رنسانس به میان مى آید، ذهن ها متبادر به قرن هاى چهارده و پانزده میلادى، یعنى رنسانس اروپایى مى شود، این در حالى است که مى توان به دو نوع رنسانس دیگر نیز در کنار رنسانس اروپایى اشاره کرد: یکى رنسانس اسلام سنّى و دیگرى رنسانس

  تأسیس حوزه علمیه قم در سال ۱۳۴۰ ق / ۱۳۰۱ ش و زمانی بود که مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری از اراک عازم قم شد. ورود ایشان به قم در دوم فروردین ماه و در ظاهر موقت بود؛ اما پس از آن با اصرار علما ومردم، و

ظلم و ستم غیر انسانی و در عین حال طولانی بعثی ها بر ضد شیعیان و کردها و حتی بخش هایی از اعراب سنی، چنان وضعی برای آنان ایجاد کرده بود که برای سقوط صدام حاضر به دست زدن به هر نوع اقدامی بودند و در این زمینه، هیچ گونه

دوره ی معاصر به دوره ای از تاریخ ایران گفته می شود که با سلطنت آغا محمد خان قاجار آغاز و به جدیدترین حوادث و وقایع امروز ختم می گردد . این دوره در اروپا ، در برگیرنده ی وقایعی است که پس از انقلاب فرانسه ( ۱۱۶۸ ش. /

    تاریخ پر فراز و نشیب نهضت اسلامی ایران ، حاوی حوادث و جریانات متفاوتی بود که در این مسیر ، مبارزات مردم صورتهای مختلفی به خود گرفت و عکس‌العمل حکومت شاه در کنترل و مقابله با این نهضت نیز به تبع متفاوت بود. پس از رسوایی رژیم در

۲۵ دى ۱۳۸۶   مراجع شیعه سرچشمه اصلی قدرت این مذهب اند. اینان همیشه با تاکید بر اصول شیعه، به شدت از آن محافظت و صیانت می کنند. اینان در تاریخ طولانی تشیع، هیچ وقت با حاکم غیر اسلامی بیعت نکردند و با وی دست دوستی ندادند. به علت فتوای یک

تشیع در جهان امروز،عده کل مسلمانان جهان در نخستین سالهای قرن بیستم میلادی/چهاردهم هجری قمری بنا بر آمارهایی که بیگانگان گرفته‌اند،حدود ۲۳۳ میلیون نفر بر آورده می‌شده است (زوئیمر و دیگران،۲۸۳) :با توجه به نو پدید بودن امر آمارگیری،و نیز با توجه به این که تا سالهای بعد از جنگ