لبنان، سرزمین انبیای الهی است؛ جغرافیایی که در کنار فلسطین و اردن، با تاریخ کهن خود، به موزه‌ای زنده از پیامبرانی تبدیل شده که گاهی حتی نامشان را نشنیده‌ایم؛ مانند «نبی نون»، «نبی ساری»، «سجد نبی»، «آیلا نبی» و دیگران. هر یک از این پیامبران در روزگاری فرهنگ و آداب مردم این دیار را شکل داده‌اند و حال و هوای امروز لبنان نیز همچنان از حضور آنان متأثر است.

آنان با تعالیم خود به سلامت و حیات مردم اندیشیدند. کاشت درختان زیتون، سدر، انجیر و ده‌ها گونه‌ی دیگر، یادگار همان سفارش‌هاست. به تبع این میراث، غذاهای لبنانی نیز از سلامت و جذابیت برخوردارند و در سراسر جهان شهرت دارند. توجه به صبحانه، ترکیب متعادل طعم‌ها و استفاده از مواد تازه و خوش‌عطر، آشپزی لبنان را پرطرفدار کرده است. کمتر نقطه‌ای از اروپا و آسیا را می‌توان یافت که در کنار رستوران‌های ترک، رستوران لبنانی وجود نداشته باشد.

از مشهورترین غذاهای لبنانی می‌توان به حمص، سالاد تبوله، کبه نایه، کباب کفتا، دلمه‌ی برگ مو و سوپ کشک اشاره کرد. حمص ترکیبی از نخود پخته، ارده، زیتون و سیر است؛ غذایی نسبتاً ارزان که اغلب در صبحانه صرف می‌شود و شادابی روز را به همراه دارد.

برخلاف ایران، خورش‌های متداول در لبنان وجود ندارد؛ به‌جای آن، ترکیب‌های متنوعی از غذاها در سفره‌ها دیده می‌شود. از جمله کبه نایه که از گوشت چرخ‌کرده‌ی خام و بلغور _ که در زبان محلی «غرغر» گفته می‌شود _ تهیه می گردد. این غذا، هرچند محبوب است، اما چندان سالم نیست و گاه موجب مشکلات گوارشی می‌شود. روایت تاریخی می‌گوید طبیبان آن را برای معاویه تجویز کردند تا با نوشیدن آب، بلغور در معده‌اش حجیم شود و احساس سیری کند؛ زیرا پرخوری‌اش بیم ترکیدن معده را در پی داشت. این همان است که پیامبر اعظم (ص) درباره‌ی او نفرین کرده بودند: «لا أشبع الله بطنه»؛ «خداوند شکمش را سیر نگرداند».

به هر روی، کبه نایه غذایی محبوب اما مضر است؛ در مقابل، کبه مقلی که با گوشت پخته تهیه می‌شود، سالم و مفید است. پایه‌ی اصلی غذاهای لبنانی بر سبزیجات و غلات تازه، زیتون و احیانا سیر کوبیده و زعتر استوار است؛ موادی که در نشاط و شفافیت پوست نیز اثر دارند. زیبایی ظاهری غذا و چینش هنرمندانه‌ی مواد در کنار هم، جاذبه‌ای دیگر از سفره‌های لبنانی است؛ جاذبه‌ای که امروز با آموزش‌های فضای مجازی در بسیاری از نقاط جهان، به‌ویژه ایران، رواج یافته است.

با این همه، سنتی که برخی پیامبران بر آن تأکید داشتند _ حذف یا سبک برگزار کردن وعده‌ی ناهار، سنتی که در اسلام نیز توصیه شده _ در لبنان چندان مورد توجه نیست. شگفت آن‌که مردم مغرب‌زمین به این سنت بیش از لبنانی‌ها پایبند هستند.

منبع: پیام رسان ایتا، کانال سید مجتبی میردامادی: https://eitaa.com/mmirdamadi

ادامه دارد …

بازدیدها: ۱